cytat z forum racjonalisty..

Przypomina mi ten wątek rozważania Gadamera, na gruncie hermeneutyki. Jako świat w którym żyje człowiek uważa on język, które warunkuje nasze rozumienie, co do samotności, czy może raczej indywidualności , stwierdza Gadamer, że każda rozmowa z innym jest tak na prawdę poszukiwaniem swojego własnego języka, każde rozumienie jest rozumieniem tak naprawdę samego siebie., co nie przeczy porozumieniu między ludźmi, jednak horyzont rozumienia jest nieco inny, stąd często rozmawiamy o tym samym ale nie tak samo, bądź tak samo ale już nie o tym samym. Czy ma to jakieś praktyczne konsekwencje ? Daje do myślenia.