Siedzi dwóch gości na ławce w parku, patrzą a na chodniku leży wielka kupa.
- Założę się, że nie zjesz tej kupy.
- O ile?
- O sto.
- Dobra! (zjadł)
Dostał kasę, przenoszą się na inną ławeczkę. Patrzą a na chodniku - wielka kupa. Ten, który zjadł poprzednią mówi:
- Założę się, że nie zjesz tej kupy.
- O ile?
- O sto.
- Dobra! (zjadł)
Siedzą, i jak to bywa, jednego naszła refleksja:
- Ejże! Myśmy się tego gówna chyba za darmo najedli!
- Niby tak, ale patrz na to w skali makro. Przynajmniej był obrót.
Randonautica - obalamy mity cz. 1
O samej otoczce aplikacji moglbym stworzyc przydlugi wstep - ale po co? Celem tego postu jest obalenie mitow co aplikacja robi, a czego nie ...
-
.. nigdy nie sądziłem, że najciekawszą fabułę odnajdę w Anime. Właściwie nazywanie dzieła Urasawy jakimś Animem to lekko niepoważna sprawa. ...
-
Cechy osoby twórczej otwartość – zdolność asymilowania nowych informacji także wobec treści dwuznacznych niezależność - niekonformistyczna p...
-
Helmut: (Poniedziałek 21.07.2008 23:34) Piotr ciągle szuka laski, a te na głowie maja stalowe kaski. Chodzą w zbroji, boją się że ktoś je s...